Motorbeach Fest 2019

Een kennis uit Spanje laat me een promo filmpje van een festival zien. ‘Als je in juli nog in het land bent, MOET je hier heen.’ Zegt hij. Het filmpje laat fraaie shots zien van custom bikes, een dirt track, rockbands en surfers; daar wil ik inderdaad bij zijn. Een weekend ticket kost slechts 50 euro en de locatie ligt op mijn reisroute, dus ik ben om.

Motorbeach Fest wordt sinds 2013 elke zomer georganiseerd op Playa la Espasa, in het heuvelachtige Asturië in Noord Spanje. Het vierdaagse festival brengt motor, muziek en surf samen, wat zorgt voor een unieke sfeer. Het gevarieerde programma speelt zich zowel binnen als buiten het festivalterrein af. Kortom, een festival waar elke motorliefhebber zich kan vermaken voor een zacht prijsje. Een korte rondleiding:

In het centrum van het festival terrein staat een grote tent die zowel de bar als de custom bike show overdekt. Het is toegestaan het festival terrein te betreden op de motor en hier te parkeren, ongeacht er deel genomen wordt aan de officiële show. Hierdoor ontstaat er een wisselende expositie van motoren waar de festival bezoekers graag even een kijkje nemen. Alle festival bezoekers gaan bijzonder respectvol met de motoren om, ze worden uitgebreid bekeken en gefotografeerd, maar niemand raakt ze ook maar met een vinger aan.
Naast de bar staat het podium, waar elke avond Spaanse en internationale bands optreden. De line up bestaat uit rock-‘n-roll, blues en swing, muziekgenres die perfect aansluiten bij de ‘rockabilly’ sfeer die de schakel vormt tussen de motor community en de surf cultuur. Dit jaar betreden onder meer ‘Ray Collins Hot-Club’, ’Burning’ en ‘Universo M Interpreta Omega’ het podium.

Een van de populairste activiteiten is de ‘Donut’, een ovale baan waar de flat track race zich afspeelt. Voor de meeste toeschouwers is het een raadsel hoe de winnaar van de race bepaald wordt, maar het is een indrukwekkend spektakel, wat overigens niet voor iedereen goed afloopt: meerdere coureurs worden op brancards afgevoerd. Op zaterdag avond is er een groot kampvuur in het midden van de Donut ter afsluiting van de race, waar de resterende coureurs ere rondjes omheen rijden.
Voor vijf euro koop je een ticket voor de ‘Wall of Death’, een kermisachtige attractie waar dagelijks shows worden gegeven. Een coureur rijd zo goed als horizontaal over de houten wanden van de ronde, nogal gammel ogende constructie, ook wel ‘Steile Wand’ in het Nederlands, terwijl er in het midden een punkband optreed.

Artiesten uit heel Spanje komen samen om hun talenten te presenteren in de custom paint stand, van airbrush tot pinstripe en alles wat daar tussen zit. Uiteraard is er tijdens het festival geen gelegenheid voor een volledige paint job op een tank, maar voor een klein kunstwerkje op een helm of een pinstripe kan je er zeker terecht. Daarnaast is het is een goede plek om inspiratie op te doen, de artiesten naar hun technieken te vragen en hun meegebrachte projecten te bekijken.

De rest van het festival terrein is gevuld met een veelzijdige markt. Als je van ver komt op de motor is het niet heel praktisch om hier uitgebreid inkopen te doen, maar het is zeker de moeite even rond te struinen en een praatje te maken met de vriendelijke verkopers. Grote en kleine motormerken presenteren hun producten, afgewisseld met kraampjes gevuld met lederwaar, sieraden en zelfs lp’s.
Aan de buitenrand van het terrein staan de food-trucks, die voornamelijk verschillende variaties van de hamburger serveren. Elk even lekker, maar een churros kraampje of paella buffet had niet misplaatst geweest.

Rond het festival terrein is genoeg ruimte om te kamperen. De meeste festival bezoekers verenigen zich in kampementen bestaande uit campers, auto’s, motoren en tenten, overkoepeld met zeilen. Dat laatste is geen overbodige luxe, want Motorbeach Fest heeft in zijn korte bestaan al een reputatie voor slecht weer opgebouwd. Ik ben hier met mijn tentje van 20 euro niet op voorbereid, maar gelukkig weet ik me aan te sluiten bij een groepje gastvrije Spanjaarden die hun kamp volledig overdekt hebben met party tenten.
De camping is lang zo vol niet als ik van Nederlandse evenementen gewend ben, daarnaast is het verrassend schoon en opgeruimd, wat maar weer bewijst wat een keurig volk de motorrijders zijn.
‘s Nachts is het zowaar stil, waardoor je ook na de eerste dag nog genoeg energie hebt op optimaal van het festival te genieten en goed uitgerust de motor op te stappen.
De camping blijft, mits je niet vies bent van een beetje modder, goed bereikbaar met de motor. Dit komt goed uit, want ook buiten het festival terrein is er veel te doen.

Er staan twee motorritten in de planning, de ritten worden vroeg op de dag gepland zodat er niets van de andere evenementen en de muziek gemist hoeft te worden. Ik neem deel aan de eerste, een route van totaal 100 km die ons via bochtige bergwegen naar de meren van Covadonga brengt. We zijn helaas niet de enige, waardoor er een file van auto’s, tourbussen en ruim 100 motoren ontstaat, maar de terugweg is een stuk comfortabeler, omdat de motorrijders gespreid vertrekken. Al met al een prachtige rit die de mooiste uitzichten van de regio laat zien.
De tweede rit is zo ver ik weet, vanwege het weer niet door gegaan, maar echt zeker weet ik dat niet. Communicatie tussen de organisatie en de bezoekers is vrij slecht en ik ga voornamelijk uit van geruchten die ik om me heen hoor, waarbij er nog wel eens wat verloren gaat in de vertaling: er wordt bijna uitsluitend Spaans gesproken. Het regent voor mijn kampement hoe dan ook te hard om het inmiddels blubberige camping pad te trotseren en ik sluit me bij hun aan. We maken er een gezellige ochtend onder de partytent van tot de zon weer gaat schijnen en de modder opdroogt.

Ook de sprint race wordt vanwege het weer gecanceld. Achteraf hoor ik dat dit enkele rijders er niet van weerhield om alsnog een bescheiden versie van de race te houden op een ander tijdstip, aangezien de route toch al was afgezet.

Direct naast het festivalterrein ligt het strand waar onder meer surfwedstrijden gehouden worden. Ook voor de motorrijders is het zeker de moeite hier even een kijkje te nemen. Het strand bied een fantastisch uitzicht over de kust en de beach bar serveert ontbijt met koffie.
Het nabijgelegen pittoreske dorpje bied een aantal restaurants, barretjes en een supermarkt. Erg prettig, gezien het beperkte voedsel aanbod op het festival zelf.

Motorbeach Fest bevat de controversiële combinatie van motoren en alcohol, maar hier wordt, ondanks de rebelse uitstraling van het festival, bijzonder netjes mee omgegaan. Overdag beperkt men zich tot een biertje bij de lunch, maar ook in de avond blijft het drinken beperkt. De sfeer is gemoedelijk en men heeft duidelijk meer interesse in het evenement dan in het naar binnen slaan van grote hoeveelheden bier.
Rond het festival terrein voert de politie alcohol controles uit. Met boetes vanaf 500 euro en een mogelijke gevangenis straf is dit voor sommigen misschien ook wel de motivatie zich in te houden.

Met een geschatte opkomst van 3000 bezoekers is Motorbeach Fest een kleinschalig festival te noemen en dat merk je: iedereen lijkt elkaar te kennen. Je maakt er snel nieuwe vrienden, ongeacht de taal barriere: motoren hebben een verbinden effect, ongeacht leeftijd, geslacht of land van herkomst van de eigenaar. Ik raad dan ook zeker niet af om met een klein gezelschap heen te gaan of zelfs alleen het festival te bezoeken.
Hoewel ik dit jaar bijna uitsluitend Spanjaarden tegen kwam, is het publiek toch divers te noemen. Alle verschillende type motoren waren gerepresenteerd: van gloednieuwe Harleys tot off-road motoren en custom caferacers. In combinatie met de surfers ontstond er een publiek van verschillende leeftijden en subculturen. Daarnaast nemen mensen door de kleinschalige, gemoedelijke sfeer ook soms hun kinderen en honden mee.

Volgend jaar kan Motorbeach Fest er wel eens anders uit gaan zien. Gezien het beruchte weer van Asturië en de modder die daardoor ontstaat (uit verhalen van oudgedienden begreep ik dat het festival terrein vorige jaren hierdoor praktisch onbegaanbaar werd) overweegt de organisatie het festival op een andere locatie te organiseren. Ik ben er echter van overtuigd dat dit niet ten koste zal gaan van de sfeer. Ik kan hoe dan ook aanraden om bij een bezoek aan Motorbeach Fest Spanje via Asturië te betreden. Neem goede regenkleding mee of plan korte etappes, zodat er speling is om tussen de (vaak korte) buien heen te rijden.

Dus mocht je volgende zomer een motorvakantie door Spanje organiseren, neem Motorbeach Fest mee in de planning. Het festival vormt een plezierige afwisseling op een lange reis. Dompel je in de Spaanse motor cultuur en laat je niet afschrikken door de lichte chaos. Het is niet allemaal zo strak georganiseerd als we gewend zijn in Nederland, maar deze wanorde is onlosmakelijk verbonden aan de vrije sfeer van het festival.

Ik kan niets beloven over een Engelse website maar ik ben hier persoonlijk voor aan het pleiten bij de organisatie, zodat het buitenlandse publiek zich niet nog een editie hoeft te missen door afgeschrikt te zijn door de taal barriere.